Terug kijken en vooruit kijken
Wat voor jaar was 2020?
Was het een slecht jaar? Niet echt.
Was het een goed jaar? Dat ook niet.
Was het een gemiddeld jaar? Zeker niet!
Wat voor jaar was het dan? Een jaar waarvan ik blij ben dat het voorbij is.
Vol enthousiasme begon ik aan 2020, ik had grote verwachtingen en plannen, het jaar begon goed, een eerste congres en de wintersport net achter de rug.
En toen kwam maart, ineens was daar de eerste lockdown, mijn agenda was in één keer leeg.
Het was een tijd van bezinnen, kritisch kijken naar je bedrijf en hoe je de trainingen inricht, contact zoeken met collega's; "hoe gaat het met je?" Elkaar proberen te steunen en motiveren.
In de boeken duiken en je kennis vergroten en heel veel sporten.
In juni konden er weer cursussen gegeven worden, wel met beperkingen, 1,5 meter afstand, fysiek contact zoveel mogelijk beperken.
Het was een tijd van creatief zijn, hoe ga je een praktische/fysieke training theoretisch vorm geven? Hoe kun je meer digitaal doen.
Nieuwe materialen aanschaffen en nieuwe lesmethodes bedenken.
Het was een uitdaging.
Ondanks alles, was er ook ruimte voor nieuwe leuke projecten, een samenwerking met de Running Monkey: EHBO voor trailrunners, hier gaan we in 2021 mee beginnen.
En samen met Safe Steps een start gemaakt met de Masterclass, een platform voor instructeurs om kennis te delen, vergroten en verdiepen, de eerste bijeenkomst in augustus was een succes en krijgt zeker een vervolg.
En het Draaisma Rescue Training Vimeo kanaal, is voorzien van een aardige bibliotheek met leuke, leerzame filmpjes!
Op naar 2021, het kan alleen maar beter worden..... toch?
Bedankt voor het vertrouwen en laten we van 2021 een fantastisch jaar maken!
Fijne feestdagen, zorg voor elkaar en zorg voor je gezondheid!
Regelmatig kom ik de opmerking tegen: “zo’n blusbakje op een parkeerplaats, dat kun je toch geen serieuze blusoefening noemen!” Tja, voor een brandweer training zou ik het ondermaats noemen, maar ik train bhv’ers. Inderdaad liever train je binnen, maar de meeste werkgevers zitten er niet op te wachten dat je binnen vuur maakt en een oefencentrum is niet altijd in de buurt. Dan maar zo, wat je op de foto ziet is een eenvoudige blusbak met een paar hulpstukken, waardoor je op 12! verschillende scenario’s uitkomt en zo’n beetje alle aspecten van het blussen met kleine blusmiddelen voor de bhv kunt oefenen. Dat is meer variatie in blustechniek dan ik in een gemiddeld oefencentrum tegen kom. Wil je weten hoe dat er in de praktijk uit ziet? Informeer naar de mogelijkheden voor een maatwerk training!
In de blog dit keer, een verslag van de EHBBO training door de ogen van een cursist. Veel plezier met lezen. Wordt je er door geïnspireerd en wil je de ze training ook volgen? Meld je dan via het contact formulier! " Verslag EHBBO-training Eerste hulp bij bergsportongelukken (EHBBO): wat moet je je daar nu precies bij voorstellen? Is het overdreven? Of moet iedere berg- en outdoorsporter het in z'n vingers hebben? En waarom eigenlijk, je kunt toch vertrouwen op de bekwame bergredders die bijna overal in Europa te vinden zijn? Bovendien doe ik geen spannende dingen, zwaar overdreven dus. Allemaal vragen die je kunt stellen, allemaal gedachten die wellicht velen hebben. Na plotseling een ongeluk in onze touwgroep meegemaakt te hebben, hadden wij ze echter niet meer. En daarom togen we naar het noorden van het land voor een tweedaagse training. Achteraf een aanrader en eigenlijk gewoon een must voor iedere bergsporter! Gedurende de twee dagen word je in alle mogelijk aspecten van EHBBO meegenomen. De standaardonderdelen van EHBO worden behandeld, evenals veel theorie over verschillende manieren van beoordeling van gewonden en behandeling daarvan. Allerlei uitstapjes worden gemaakt: eerste hulp bij lawineslachtoffers, mountainbikeongevallen en hoe te handelen bij een eventuele helikopterredding in de bergen. De tweede dag werd het werkelijkheid. Eén voor één figureren de deelnemers als lotusslachtoffer: Jan schminkt allerlei verwondingen en bespreekt welke situatie je naspeelt. Aan de andere teamleden de gelegenheid om de verborgen botbreuken, open bloedingen, hoofdletsel en andere narigheid te ontdekken én te behandelen. Want: die bergredders zijn er inderdaad in Europa wel, maar de eerste hulp moet je toch echt zelf kunnen verlenen! Met een hoop materialen en aantekeningen rijden we weer naar huis. Wat was dit interessant en nuttig! Wat het is noodzakelijk en mogelijk levensreddend om deze dingen te beheersen! Is het overdreven? Welnee, het is een must! En nog leuk ook! "
S.S. Berlin (de Nederlandse Titanic) (foto: P.F. van den Ende, Rotterdam op Wikipedia)
In 2012 starte ik mij eigen bedrijf: Draaisma Vanaf dat moment was ik freelance BHV instructeur en liet ik mij inhuren door opleiders. Dat is uitgegroeid tot Draaisma Rescue Training, Ik ben op bijzondere plaatsen geweest, heb bijzondere mensen ontmoet en bijzondere trainingen gegeven en bijgewoond. Ik heb vaak getwijfeld aan de keuze die ik in 2012 heb gemaakt, maar ik heb nooit spijt gehad. Ik ben trots op mijn bedrijf, waarmee ik mensen mag leren om zelfredzaam te zijn. 2020 begon als elk ander jaar, enthousiast en met grote plannen..... en toen kwam Corona. Ineens stond mijn bedrijf stil, cursus geven mocht niet meer, ik zat op de bank. Zo'n tegenslag heb ik nog niet eerder gehad. En nu....? Nu er toch tijd voor is, het lesmateriaal maar eens kritisch bekijken en aanpassen. Er zijn nog steeds onderwerpen die ik moeilijk vindt, dit is dan de kans om me daar eens in te verdiepen. Dus aan de studie! Nieuwe plannen maken! Ondertussen wil ik eigenlijk ook wel weer gewoon aan het werk en ruimte hebben om plannen uit te voeren. Wanneer mag ik weer aan het werk? Is een vraag die velen met mij stellen, en het antwoord is geen idee. Maar in de legendarische woorden van Angela Merkel: "Wir schaffen das!" Voor nu: probeer jezelf nuttig bezg te houden, houdt afstand, denk om elkaar. Hopelijk zien we elkaar snel weer en beleven we weer gave trainingen met elkaar! Jan Draaisma "Laten we zelfredzaamheid weer stoer maken"
31 januari 2020, het is weer tijd voor een conferentie. Het is de tweede keer dat ik een conferentie bezoek van Outdoor Medicine. De vorige keer ging het over extreme kou en dit keer over "duur- (endurance)" sporten. Er waren weer een aantal top sprekers uitgenodigd. De hoeveelheid onderzoeksverslagen die met enige regelmaat door de zaal vlogen was overweldigend. Maar uiteindelijk bleef er nog heel veel bruikbare informatie over, wat nieuwe dingen maar ook veel bevestiging. Erg boeiend dit keer waren Hein Daanen over voorbereiden op sporten in de warmte (in de aanloop naar Tokyo), Alex Hutchinson over de invloed die ons brein heeft op presteren en Martin Hoffman over voldoende drinken tijdens inspanning. Op een heel ander vlak, één van de sponsoren van het congres had een AED meegenomen. Opzich niet bijzonder maar tijdens de EHBBO trainingen hebben we het regelematig over de AED en of je die nou wel of niet mee moet nemen. Dit dingetje maakt de discussie eigenlijk in één keer overbodig! Het ding is iets groter dan een mobiele telefoon en moet rond de €200 gaan kosten, dat kan nog wel eens een game-changer gaan worden ik ben benieuwd.....
Ik kijk tevreden terug op het afgelopen jaar. In het afgelopen jaar hebben de outdoortrainingen het heel goed gedaan, het publiek weet deze trainingen steeds beter te vinden en de trainingen worden zeer gewaardeerd! Ook dit jaar heb ik weer inspirerende congressen en trainingen bijgewoond en inspirerende mensen ontmoet, dit motiveert elke keer weer om vol enthousiasme verder te gaan. Vooral Nordic First Aid was een hoogtepunt. Ik heb bijzondere verhalen gehoord en het is geweldig terugkoppeling te krijgen en te horen dat wat je de mensen leert ze ook daadwerkelijk helpt. Wat ik me steeds meer realiseer is dat ik en mijn bedrijf niet zonder de hulp van een geweldig netwerk kunnen. Ik ben dit netwerk dan ook erg dankbaar! Op de valreep van 2019 met een collega een nieuw instructeurs platform gelanceerd, ik ben razend benieuwd wat dat gaat brengen. Voor 2020 zijn er een paar bijzondere plannen. Zijn er weer congressen en trainingen om bij te wonen. En zijn er weer veel trainingen te verzorgen. Ik heb er zin in! Mijn wens voor 2020? Maak zelfredzaamheid weer STOER!
Vanaf nu vind je Draaisma Rescue Training ook op Youtube! Ga naar: https://www.youtube.com/channel
De blog is dit keer geschreven door een enthousisate cursist! Deze cursus wordt 6 juli 2019 weer gegeven, inschrijven kan via het contact formulier. Met een sprong in het ‘diepe’ begon de aftrap van de Watersport EHBO! En dan ook letterlijk… De start van de interactieve dag was een confrontatie met een tafereel waar van je hoopt, het nooit mee te maken. Meerdere personen in de vorm van poppen moesten uit het water worden gered. Door deze onverwachte praktische invalshoek werd direct ons beoordelingsvermogen en kennis getest. Met dit in het achterhoofd gingen we de theorie in. Tijdens de theorie werden diverse aspecten en valkuilen behandeld met interessante achtergrond feiten. Met een hoofd vol informatie kregen we even een moment om bij te komen voor we weer de praktijk in gingen. Deze keer niet alleen in het water, maar ook erop! De dag bleef ons actief en scherp houden door een boottochtje waarbij we Man Over Boord manoeuvres gingen oefenen en het verpakken van een drenkeling. De dag was zomaar voorbij, thuis hingen de handdoeken te drogen terwijl ik alle info liet bezinken. Jan zijn methode van cursus geven bestaat uit voornamelijk uit het zorgen dat je jezelf gaat afvragen of je daadwerkelijk weet wat je denkt dat je weet. Soms werd ik dan ook onaangenaam verrast en daarmee ook uitgedaagd. De cursussen van Jan zijn praktisch ingesteld, zowel tijdens de cursus als de handreikingen die hij geeft. M. van der Berg
