Je gaat natuurlijk niet met je mountainbike op pad om een ongeval te krijgen, laten we dat voorop stellen. Maar een ongeval met mogelijk grote gevolgen zit in klein hoekje, zoals Cedric Garcia een tijdje geleden demonstreerde zie filmpje, klik hier
(let op niet voor gevoelige kijkers).
De eerste vraag is, is het verstandig om alleen op pad te gaan? Ik zelf doe dit het liefst. Maar wat als het mis gaat, ga je wachten op de volgende rijder en hoelang mag dat duren? Daarom heb ik op mijn telefoon de ROADid app. Deze app zorgt voor een "broodkruimel" GPS spoor en is gekoppeld de acceleratiemeter van mijn telefoon. Hierdoor houdt de app bij of ik nog in beweging ben, sta ik te lang stil volgt automatisch een waarschuwing. Ik kan het systeem dan "geruststellen" doe ik dat niet dan gaat er automatisch een bericht naar mijn partner met de opmerking dat ik hulp nodig en op welke laatst genoteerde GPS positie dat is. Mijn partner kan dan de hulpdiensten naar die locatie sturen. Op dit moment is het in Nederland niet mogelijk om zulke geautomatiseerde berichten naar de meldkamer te sturen.
De plaats bepaling is cruciaal voor de hulpverlening! De app regelt dat dus zelf. De meldkamers in Nederland kunnen werken met GPS locaties (in het bos heb je natuurlijk geen straatnamen en postcodes). Dat betekent dat elk JUIST ingesteld GPS systeem kan helpen met de plaats bepaling. Inmiddels is het Nederlandse meldkamer systeem zover dat men de locatie van de telefoon kan zien, tenminste bij android toestellen voor iOS komt dit systeem hopelijk eind dit jaar.
Tenslotte wat neem je mee voor noodgevallen? Om te beginnen een helm en een bril, klinkt flauw maar voorkomen is beter dan genezen. Verder heb ik een rugzakje (Black Diamond 8 ltr.). Hierin zit natuurlijk een telefoon! Een compact regenjack, vooral tegen onderkoeling. Verder een Sam splint, deze zit tussen mijn waterzak en mijn rug en functioneert daardoor ook als isolatie zodat mijn rug mijn water niet opwarmt (meerdere functionaliteiten van een product is altijd welkom). En om af te sluiten een EHBO kitje. Laat ik beginnen te zeggen dat ik een gear freak ben op dit vlak. De kit is persoonlijk samengesteld (iets wat ik mijn cursisten ook altijd adviseer). Er zit een folie deken in en een ouderwetse driekante doek. Een paar gaasjes en pleisters, een rol leukoplast, een paar buisverbanden, een pakje Quick clot en een zakmes en lampje. En niet te vergeten een paar handschoentjes.
Mocht je meer willen weten, meldt je dan of boek een workshop eerste hulp voor mountainbikers!
Happy trails!
De auteur in 1997 bij het Croix Rouge France vanwege een: " caillou au genou" na een valprtij met de mountainbike tijdens de Cactus cup in Munster, Frankrijk.
De auteur na een valpartij in de Duitse Eifel, september 2019
